Fyrir þá sem hafa ekki séð myndina þá eru nokkrir hlutir í þessari gagnrýni sem eru svolítið ruglandi.
Beauty and the Beast markaði tímamót fyrir teiknimyndir en fólk fór að taka teiknimyndir alvarlegar aftur eftir að hún kom út, enda var hún allra fyrsta teiknimyndin sem var tilnefnd á Óskarnum sem besta mynd (Up hefur síðan þá verið tilnefnd en vegna þess að það voru 10 myndir tilnefndar þá tel ég það ekki alveg með). Að mínu mati er þetta besta mynd sem Disney hefur komið með, fyrir utan Pinocchio. Hún tekur allt sem einkenndi þetta tímabil hjá fyrirtækinu og kom með langbestu útkomuna.
Það fyrsta sem gerði þessa mynd svona góða er aðalkarakterinn, Belle, en hún er algjör andstæða annarra kvenkaraktera frá fyrirtækinu þegar kemur að sjálfstæði. Hún hlustar ekki á það sem aðrir segja um hana/við hana, hún lætur ekki undan pressu frá einhverjum sem hún vill ekkert með hafa, og líkar aðeins við fólk sem virðir hana til baka. En sem betur fer er hún ekki of sjálfstæð, annars hefði hún engan veginn passað í myndina. Hún er samt, með Mulan, með best sömdu kvenkarakterum sem Disney hefur komið með.
Eitt af stærstu gagnrýnum sem þessi mynd hefur fengið er bæði að Belle tekur við misnotkun án þess að kvarta yfir því þar sem hún hefur von á að hún geti breytt Beast, og að Belle fær Stokkhólmsheilkenni, sem er þegar manneskja fær jákvæða tilfinningu gagnvart þeim sem heldur henni fanginni. Þrátt fyrir að það sé frekar auðvelt að koma með þetta, passar þetta engann vegin. Belle breytir ekki Beast (eða Adam eins og hann heitir víst) heldur breytist Beast fyrir hana (og sjálfan sig) án þess að hún gerir eitthvað. Misnoktunin passar ekki heldur. Jú, hann hélt henni fastri í kastalanum sínum en hann bjargaði henni frá úlfum, fer að koma fram við hana sem gest, leyfir henni fara á bókasafnið (og þetta gerist á þeim tímum og stað þar sem það var sérstakt að stelpa mundi lesa) og var þar að auki einn af þeim fyrstu sem sýndi henni einhverja virðingu. Og ef Belle er alveg til í misnotkunarsamband, þá fer maður að spyrja sjálfan sig af hverju hún giftist ekki Gaston.
Orðið beastiality og Beauty and the Beast passa ekki heldur saman, því það er hægt að elska manneskju á platónskan hátt, sem Belle virðist finna fyrir Beast.
Beast/Adam var líka frábær karakter, og áreiðanlega sá karakter frá Disney sem fær stærstu karakterþróun. Hann byrjar myndina á því að vera reiður (vægt til orða tekið), þar sem hann hefur verið undir bölvuninni sem galdrakonan kom með nokkrum árum áður. En eftir því sem myndin gengur fer hann að breytast í mennskari veru. Gaston nær að vera eitt frumlegasta illmenni frá Disney, þar sem hann nær að vera bæði antagonist og illmenni (og það er munur á þessu). Hann byrjar myndina á því að vera ágætlega mikill skíthæll, en það versta sem hann gerði var að segjast ætla giftast stelpu, á ekkert sérstaklega fallegan hátt. En eftir því sem myndin gengur fer hann að breytast, enda sést vel á karakternum að hann er vanur að fá það sem hann vill og gengur ágætlega langt til að ná því, eins og að taka hóp af fólki með sér til að drepa Beast og hóta Belle að setja pabba hennar á geðveikrahæli ef hún mundi ekki gifast honum. Næst besta illmenni frá þessu tímabili.
Aukakaraktaranir eru litríkir og skemmtilegir. Flest húsgögnin hafa sín góðu augnablik í myndinni en ég væri að ljúga að sjálfum mér ef ég mundi ekki segja að kvenkyns húsgögnin væri bestu karakterarnir. Mrs. Potts er langstærsti stuðningskarakterinn fyrir Belle, og kemur þar að auki með besta lagið í myndinni, titillagið. Sambandið hennar við strákinn hennar, Chip, er lítið í myndinni, en virðist vera rosalega náttúrulegt, og mér líkaði við það. Hinn karakterinn er fataskápurinn, sem gerir nær ekkert í myndinni (aðeins meira í lengri útgáfunni), segir nær ekkert, en nær alltaf að eigna sér atriðin sín, sérstaklega þegar hún stekkur nokkrar hæðir niður án þess að eyðileggjast.
Tónlistin og útlitið er til fyrirmyndar í myndinni. Ekkert af lögunum er auðgleymanlegt (meira að segja aukalagið, Human again) og eru öll ótrúlega grípandi og vel sungin. Það besta sem Disney hefur komið með. Myndin setti tölvuhreyfimyndagerð á næsta skref, sem sést í dansatriðinu fræga. Það hefur kannski ekki elst jafnvel og önnur tækni frá þessum tíma (sem er skiljanlegt, myndin kom sama ár og Terminator 2: Judgement Day) en það er samt ótrúlega flott að sjá þetta atriði, þar sem það lítur út fyrir að bakgrunnurinn hafði verið tekinn upp með alvöru vél.
Ástarsagan er mjög góð fyrir Disney mynd en hún gerir eitt annað sem aðrar myndir hafa ekki haft: gott ástarmontage. Það er gott, en gallað. Útlitið segir til um að það líði að minnsta kosti nokkrir mánuðir á milli þess að Belle fer til kastala Beast og kemst út úr honum (þar sem Beast kemur með bestu lína myndarinnar: “Because, I love her”), en ef maður skoðar söguþráðinn sem gengur á meðan í heimabæ Belle (þar sem pabbi hennar og Gaston búa) þá gæti sagan allt eins gerst í viku. Þetta er gallað en virkar.
Besta ástarsaga Disney, bestu lög yfir heild hjá Disney, lítur frábærlega vel út og góðir karakterar. Ég get ekki gert annað en að gefa þessari mynd 10. Ein besta teiknimynd og söngleikur sem ég hef séð.
10/10
PS: Ég hef heyrt að það hafi komið framhaldsmyndir um þessa sögu. Ég trúi því ekki.
Fannst þér gagnrýnin hjálpleg?
Já Nei
