Christopher McQuarrie sem er auðvitað handritshöfundur The Usual Suspects sem hann vann óskar fyrir leikstýrir sinni fyrstu mynd, sem er Way of the Gun. Mr. Parker (Ryan Philippe) og Mr. Longbough (Benicio del Toro) eru smákrimmar, þeir ræna, drepa og vinna smáverk fyrir sig eða aðra við tækifæri. Svo af tilviljun komast þeir að þeim upplýsingum að ríkur maður er að eignast barn með konu sem mun fara í læknisskoðun á spítala sem þeir sjálfir rákust á. Þeir ná að ræna konunni (Juliette Lewis) og heimta lausnargjalds auðvitað en óvitandi að maðurinn hennar er ekki aðeins ríkur heldur djúpt sokkinn í glæpastarfsemum sem kemur þeim Parker og Longbaugh í djúpan saur. Helsti styrkur myndarinnar er hrái stíllinn og raunsæa handritið sem McQuarrie skapar fyrir persónurnar, ofbeldið er glæsilegt og persónurnar eru allar mjög trúverðugar. En helsti galli myndarinnar er sá að stefna myndarinnar er sífellt að fara í hundrað áttir, þú veist ekki hvort þetta sé alvarleg mynd eða semi-súrrealísk því margir hlutir myndarinnar eru gífulega yfirdrifnir eins og McQuarrie hafi haldið að þessi mynd væri meistaraverk því myndin hegðar sér oft þannig. Tónlistin fannst mér góð en var svo rosalega útúr hlutfölllum, betur sagt yfirdrifin, einn hluti myndarinnar sem hegðar sé þannig. Way of the Gun var alveg líkleg til þess að verða betri en hún varð, en stefnuleysið og nokkrar tilgangslausar senur og jafnvel persónur gera það að verkum að myndin missir mikið af gildi sínu. Ryan Philippe og Benicio del Toro halda þó myndinni uppi mest allan tíman og James Caan auðvitað.
Fannst þér gagnrýnin hjálpleg?
Já Nei
